radyo tiyatrosu

genelde cumartesileri saat 10 civarı başlardı. özel bir giriş müziği vardı. birkaçkez tekrar ederdi bu müzik. sinema filmleri gibi heyecanla dinlerdik bunu ailece.

semavi ( 24.10.2004 )

lise yıllarımda edebiyat öğretmenimiz her akşam dinlememizi ve özetini yazmamızı isterdi

haldoş ( 26.10.2004 )

radyo tiyatrosu derdi gür kalın bir ses.korkuyla birlikte hayranlık uyandırırdı o ses bende .genelde o sesi duyduktan sonra pek dinlemezdim ama o ses önemliydi

unokay ( 21.03.2005 )

evet pazar günleri dinelerdim genelde mutfak ta olurdum.sessizde dinlerdim ama bazen çok da korkardım çok güzeldi

gül ( 28.06.2005 )

ben henuz 5-6 yaşlarındaydım, kulakları ağır işiten anneannemle dinlerdik. çok heyecanlanırdım ama anneannemin "ne dedi", "kim gelmiş" gibi sorularına da cevap verirdim bir taraftan. sonra o kızardı bir karaktere, körolmayasıca derdi, hey gidi günler

montjean ( 03.08.2005 )

mikrofona koyan diye bir sıfat vardı...bir de efektörün adı ilginçti;korkmaz çakar... aaaah ah.

hamartyl ( 03.12.2005 )

büyülü seslerle büyüyen ayrıcalıklı çocuklardık biz.görmediğimiz ama hayallerle gözümüzde canlandırdığımız radyo tiyatroları yerini herşeyde olduğu gibi çabuk tükettiğimiz daha yüzeysel düşündüğümüz yaşamlara bıraktığı için üzgünüm.biz gerçek sevgileri onlardan öğrendik.

sude ( 21.02.2006 )

sevgili sude aklımdan geçenleri okadar güzel anlatmışsın ki bunun üzerine ne yazssam boş. gecikmiş de olsa ufkumuza kattıklarınız için çok teşekkürler.

cem a ( 18.04.2007 )

meşin ceketli adam diye bir oyunu nasıl da hiç kaçırmadan dinlerdik...62 doğumluyum nerdeyse 8-10 yaşına kadar bunlarla büyüdük

eddiem ( 14.05.2007 )